ΖΥΜΑΡΙΚΑ ΜΕ ΔΙΚΟΚΚΟ ΣΙΤΑΡΙ, ΛΑΔΙ ΑΓΡΙΛΙΑΣ, ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΛΑΔΙ, ΑΡΩΜΑΤΙΚΑ ΒΟΤΑΝΑ, ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΑ
του Σταύρου Χ. Μαρτίνου
Τι ήταν ο Εύανδρος μπορείτε να το βρείτε στο google από κάποιον ειδικό… Εμείς θα προσπαθήσουμε να σας παρουσιάσουμε τι είναι σήμερα ο «Εύανδρος». Λοιπόν, «Εύανδρος» είναι αγνότητα, είναι εκπληκτική γεύση, είναι παράδοση, είναι ποιότητα… Όλες αυτές τις χάρες έχουν τα αγροτικά προϊόντα της οικογενειακής επιχείρησης του Χρήστου Σταματόπουλου, με το όνομα «Εύανδρος». Προϊόντα που βγαίνουν από την καρπερή γη της Εύας και του λόφου Εύανδρος, όπου βρίσκονται τα κτήματα της οικογένειας…
Βράδυ, κοντά στα μέσα του Νοεμβρίου. Μπαίνουμε στο δικηγορικό γραφείο του Χρήστου Σταματόπουλου, με σκοπό να μας μιλήσει για τα προϊόντα του «Ευάνδρου». Τις προηγούμενες ημέρες είχαμε ακούσει φίλους να μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τα ζυμαρικά που ξεκίνησε να φτιάχνει η οικογενειακή επιχείρηση. Ζυμαρικά με δίκοκκο σιτάρι, είναι δηλαδή ίσως τα μοναδικά με τέτοιο σιτάρι που παράγονται στην περιοχή μας.
Από το καλωσόρισμα, όμως, που μας έκανε ο Χρήστος Σταματόπουλος εμπεδώσαμε ότι δεν είναι μόνο τα ζυμαρικά στα οποία πρωτοπορεί η επιχείρηση της οικογένειας. Συγκεκριμένα, με το που μπήκαμε μας έδωσε να μυρίσουμε και να δοκιμάσουμε ένα μπουκαλάκι με φρέσκο, καταπράσινο ελαιόλαδο, «ελαιόλαδο από αγριλιά», όπως τόνισε, εμφανώς ενθουσιασμένος γι’ αυτό το καινούργιο προϊόν.
Για τη δοκιμή που κάναμε δεν μπορούμε να πούμε πολλά, δεν είμαστε και γευσιγνώστες. Θα μας μείνει, πάντως, αξέχαστη η πικράδα αυτού του λαδιού, η έντονη γεύση που αφήνει για πολλή ώρα στο στόμα, αλλά και η αναζωογόνηση που προκάλεσε στον οργανισμό αυτή η μία κουταλιά αγριλιάς που δοκιμάσαμε.
Είναι φανερό, λοιπόν, ότι ο «Εύανδρος» δεν είναι απλά μια από τις μικρές επιχειρήσεις ποιοτικών αγροτικών προϊόντων, αλλά είναι μια επιχείρηση που συνεχώς ψάχνεται να παρουσιάσει κάτι σχετικά δυσεύρετο, κορυφαίο ποιοτικά αλλά και συνδεδεμένο με την παράδοση του τόπου.
«Ζυμαρικά με δίκοκκο σιτάρι ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε το φθινόπωρο», μας λέει ο Χρήστος Σταματόπουλος και επισημαίνει: «Ο σπόρος είναι βιολογικός και επιλέξαμε να βάλουμε αυτό το στάρι στα κτήματά μας στο πλαίσιο της αναζήτησής μας να φτιάξουμε κάτι το ξεχωριστό, κάτι που να είναι το καλύτερο. Το πρόβλημα, ας το πούμε έτσι, με το στάρι αυτό, είναι ότι δεν καθαρίζεται εύκολα, δε γίνεται εύκολα αλεύρι, χρειάζεται ειδικό μύλο και στην Πελοπόννησο υπάρχει ένας τέτοιος, στο Στάδιο της Τεγέας Αρκαδίας. Πηγαίνουμε, λοιπόν, το στάρι μας στον παραδοσιακό μύλο στο Στάδιο, το αλέθουμε και μετά πάμε και φτιάχνουμε τα ζυμαρικά μας σε εργαστήριο στη Βαλύρα, με αυγά από τις κότες τις δικές μας και γάλα από το κοπάδι του αδερφού μου». Μέχρι τώρα ο «Εύανδρος» φτιάχνει, όσον αφορά στα ζυμαρικά με δίκοκκο σιτάρι, χυλοπίτες, μακριές και κοντές, και τραχανά, ενώ θα ακολουθήσουν και άλλοι τύποι.
Είπαμε, όμως, ότι η οικογενειακή επιχείρηση από την Εύα συνεχώς πρωτοπορεί και σε αυτό το πλαίσιο ετοιμάζεται να φτιάξει και λαλάγγια με αυτό το αλεύρι. Ήδη έχει ξεκινήσει η προετοιμασία σε συνεργασία με ζυμωτήριο της Καλαμάτας.
Τα προϊόντα αυτά ο καταναλωτής της Καλαμάτας μπορεί να τα βρει σε επιλεγμένα τοπικά καταστήματα, ενώ έχει συμφωνηθεί να ξεκινήσει συνεργασία για την πώληση των προϊόντων και από τα καταστήματα «Λάμπος». Πωλούνται, επίσης, σε καταστήματα «κλασσάτων» περιοχών, στο Κολωνάκι, την Πλάκα, τη Σαντορίνη και αλλού. Η δε τιμή τους είναι ακριβότερη σε σχέση με τα υπόλοιπα ζυμαρικά, όμως, όπως τονίζει ο κ. Σταματόπουλος, «το κόστος παραγωγής είναι μεγάλο.
Μόνο ο σπόρος έχει δύο ευρώ ακριβώς. Πάντως, είναι ένα προϊόν γι’ αυτόν που αναζητά την ποιότητα. Η γεύση είναι τελείως διαφορετική. Εξάλλου, το δίκοκκο στάρι είναι αυτό που είχαν οι Αρχαίοι Έλληνες. Απ’ ό,τι λένε, βοηθά πάρα πολύ στην όξυνση της μνήμης, γι’ αυτό και λένε ότι το πνεύμα των Αρχαίων Ελλήνων ήταν απόρροια της τροφής τους. Τι έτρωγαν; Το στάρι αυτό, λάδι και κρασί». Σε ό,τι αφορά το ελαιόλαδο από αγριλιά, η επιχείρηση έβγαλε φέτος πρώτη φορά τέτοιο λάδι. Μας λέει ο κ. Σταματόπουλος: «Είναι μια ιδέα που γεννήθηκε σε κουβέντα με φίλους για την αναζήτηση καλού ελαιολάδου. Βρήκαμε τα δέντρα της αγριλιάς και δοκιμάσαμε να βγάλουμε λάδι. Το πρώτο το βγάλαμε στις 2 Νοεμβρίου. Σύμφωνα με τους γευσιγνώστες, είναι άριστο προϊόν κι εμείς είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε. Αν όλα πάνε καλά, η παραγωγή μας θα είναι γύρω στα 100 σακιά ελιές από αγριλιά. Πιστεύω θα βγάλουμε 400 κιλά λάδι. Το έχω μετανιώσει που πέρσι πήγα και κέντρωσα 100 αγριλιές που είχαμε στα κτήματά μας».
Το λάδι αυτό η οικογενειακή επιχείρηση θα το πουλά προς 15 ευρώ το κιλό σε ιδιώτες που ζήτησαν για το σπίτι, ενώ στην ίδια τιμή πωλείται και στα καταστήματα, τα οποία βέβαια θα το πωλούν με μεγαλύτερη τιμή, για να βγάλουν και το δικό τους κέρδος.
Αυτά, όμως, είναι οι καινούργιες δημιουργίες του «Ευάνδρου», διότι υπάρχει και η κλασική γκάμα των προϊόντων που παράγει και εμπορεύεται. Υπάρχει το βιολογικό ελαιόλαδο «Εύανδρος». Το λάδι αυτό πωλείται σε πολλές περιοχές, ιδιαίτερα τουριστικές, όπως στην Ίο, τη Σύρο, τη Μύκονο, την Κεφαλονιά, την Κέρκυρα, αλλά και στο Κολωνάκι, το Μοναστηράκι, την Πλάκα, ενώ το εμπορεύεται, μαζί με άλλα προϊόντα της επιχείρησης, η αλυσίδα καταστημάτων βιολογικών προϊόντων TAKAL.
Ο «Εύανδρος» βγάζει ακόμη φραγκόσυκο, το οποίο προωθείται στους καταναλωτές μέσω των σούπερ μάρκετ «Σκλαβενίτη», βγάζει αρωματικά φυτά και βότανα, όπως βασιλικό, μέντα, δυόσμο, άγρια μέντα, δεντρολίβανο, ρίγανη κ.λπ. Έγινε προσπάθεια να καλλιεργηθεί και τσάι του βουνού, το οποίο όμως δεν έπιασε, προφανώς επειδή το υψόμετρο δεν είναι το ιδανικό. Τώρα γίνεται προσπάθεια να καλλιεργήσει η οικογένεια σταμναγκάθι. Καλλιεργούνται, ακόμη, βιολογικός αρακάς, τομάτες, μπρόκολο, κουνουπίδι, πιπεριές, σχεδόν τα πάντα. Πώς, όμως, ο Χρήστος Σταματόπουλος, ένας γνωστός δικηγόρος, «έμπλεξε» με τις καλλιέργειες και το εμπόριο των αγροτικών προϊόντων; Μας απαντά: «Η σκέψη που έκανα πριν ξεκινήσω ήταν ότι έχω τέσσερα παιδιά και τα πράγματα δυσκολεύουν, τι θα γίνουν αυτά τα παιδιά, όλοι δικηγόροι; Ήξερα ότι δεν μπορεί να γίνει αυτό και έπρεπε κάτι να σκεφτούμε.
Θυμήθηκα, λοιπόν, τα παιδικά μου χρόνια και τον πατέρα μου, που όταν έρχονταν τα δύσκολα, ακούμπαγε στη γη. Ο πρωτογενής τομέας έχει να μας δώσει, αρκεί να ξέρουμε να ασχοληθούμε μαζί του και να αγαπάμε τη γη».
Τον ρωτήσαμε ακόμη πώς κατάφερε να βρει καταστήματα σε διάφορες περιοχές της χώρας, και μάλιστα καλές περιοχές από άποψη εισοδήματος, για την προώθηση των προϊόντων του «Ευάνδρου». Μας λέει: «Θα σας πω κάτι που δεν περίμενα. Δυσκολευτήκαμε να κάνουμε συνεργασίες σε τουριστικά μέρη, γιατί εκεί δε θέλουν ποιοτικό προϊόν. Στη Σαντορίνη μού είπαν “τσάμπα προϊόν θέλουμε, να φεύγει αμέσως”. Μου είπαν μάλιστα ότι παίρνουν βιολογικό λάδι από την Κρήτη με 16 ευρώ το πεντάλιτρο. Τους είπα ότι είτε οι Κρητικοί τούς κοροϊδεύουν είτε εκείνοι νομίζουν ότι θα με κοροϊδέψουν. Γενικά στα τουριστικά μέρη ψάχνουν για φτηνά προϊόντα, όχι για ποιοτικά. Υπάρχουν όμως και κάποιοι επαγγελματίες με τους οποίους ευχαριστιέσαι να συνεργάζεσαι. Για παράδειγμα, έχουμε συνεργάτες στην Πλάκα με τους οποίους είμαστε πάρα πολύ ικανοποιημένοι. Αυτοί ναι, ψάχνουν την ποιότητα. Και μάλιστα την ποιότητα, όχι στο φαίνεσθαι, αλλά στο είναι».
Ολοκληρώσαμε την κουβέντα με τον κ. Σταματόπουλο, μιλώντας για τα χαρακτηριστικά και τη φιλοσοφία που πρέπει να έχει ο παραγωγός σήμερα.
Μας είπε μεταξύ άλλων: «Η φιλοσοφία σε κάθε δουλειά είναι ότι αν θες να πάρεις, πρέπει πρώτα να δώσεις. Και αν πας για να τα πάρεις με τη μία, κάηκες. Από εκεί και πέρα, η φιλοσοφία η δική μου είναι να κάνεις κάτι που, όταν φτάνεις στο ταμείο, να είσαι ή πρώτος ή μόνος σου ή, το πολύ πολύ, ανάμεσα στους πρώτους. Γιατί αν κάνεις ό,τι κάνουν όλοι οι άλλοι, δεν πρόκειται να έχεις αποτέλεσμα. Από εκεί και πέρα, εγώ πιστεύω στη Μάνα Γη, όπως τη λέει η συγχωριανή μας η Μίνα η Φειδά, αυτή η συνειδητή βιοκαλλιεργήτρια. Η Μάνα Γη μπορεί να μας συντηρήσει, θέλει όμως αγάπη, φροντίδα και υπομονή. Και θέλει να πας και παραπάνω. Δεν αρκεί σήμερα να παράγεις, πρέπει και να γίνεις μεσάζων της παραγωγής σου, για να βγάλεις από τη μέση το μεσάζοντα»…
Leave feedback about this