Του Πέτρου Α. Τσώνη
Δύσκολη η χρονιά που πέρασε για τους Έλληνες. Η οικονομική κρίση που πλήττει τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, τους έχει δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα. Βλέπουν τα εισοδήματά τους να συρρικνώνονται, βλέπουν τα παιδιά τους άνεργα, βλέπουν ότι δεν μπορούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους και τα χρέη τους. Το μόνο που δε βλέπουν είναι μια αχτίδα, έστω στο βάθος του τούνελ, μια αχτίδα φωτός και αισιοδοξίας ότι τα πράγματα θα αλλάξουν σύντομα.
Οι πολιτικοί, που φέρουν μεγάλη ευθύνη για την κατάσταση που είμαστε, υπόσχονται ότι θα μας σώσουν.
Ποιος τους πιστεύει;
Ευτυχώς δεν έχουν περάσει και πολλά χρόνια από τις εποχές που, ευρισκόμενοι σε παντοδυναμία, μοίραζαν τα ιμάτια της Ελλάδας χωρίς ντροπή, χωρίς αιδώ. Μήπως δεν είναι αυτοί που διόριζαν και «φούσκωναν» το Δημόσιο και τις ΔΕΚΟ, μήπως δεν ήταν αυτοί που παρέκαμπταν νόμους και υπηρεσίες για να εξυπηρετήσουν τους ψηφοφόρους, ευελπιστώντας στις ψήφους της οικογένειας;
Από την κρίση δε θα μπορούσαμε να γλιτώσουμε κι εμείς εδώ στο Νότο. Θα πρέπει, βέβαια, να ομολογήσουμε ότι η περιφέρεια ιστορικά βιώνει την κρίση πιο μαλακά από τα αστικά κέντρα.
Στην πρωτεύουσα της Μεσσηνίας η κρίση έχει κάνει εμφανή τα σημάδια της. Μια βόλτα στους κεντρικούς δρόμους φθάνει για να το αντιληφθεί κάποιος.
Η μείωση του εισοδήματος των υπαλλήλων και το κόψιμο των δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και καλοκαιριού, που ζέσταναν τα ταμεία των καταστημάτων, έφεραν αλυσιδωτές αντιδράσεις. Πολλά καταστήματα δεν άντεξαν και κατέβασαν ρολά, ενώ άλλα υπολειτουργούν με χρέη στην εφορία και στα ασφαλιστικά ταμεία, περιμένοντας καλύτερες μέρες.
Οι Μεσσήνιοι αγρότες, επίσης, δεν είναι σε καλύτερη κατάσταση. Κάποια χρήματα που πήραν από τις επιδοτήσεις, δεν ήταν αρκετά για να τους ανακουφίσουν.
Το λάδι, το κύριο προϊόν του νομού, δεν πήγε φέτος καλά. Η παραγωγή ήταν πολύ μειωμένη, παρότι τα καλλιεργητικά έξοδα έγιναν.
Κι ενώ η παραγωγή ήταν μειωμένη, η τιμή του ελαιολάδου παραμένει καθηλωμένη.
Η μόνη αισιόδοξη νότα ήταν η αύξηση του τουρισμού στο νομό μας.
Η εμμονή του αείμνηστου καπετάν Βασίλη για τη δημιουργία του μεγάλου ξενοδοχειακού συγκροτήματος, έβαλε τη Μεσσηνία στον τουριστικό χάρτη.
Η ολοκλήρωση του εθνικού δρόμου έφερε την Καλαμάτα σε απόσταση αναπνοής από την Αθήνα.
Οι δε πτήσεις προς το αεροδρόμιο της Καλαμάτας από πολλές χώρες έφεραν αρκετό κόσμο στο νομό.
Ας ελπίσουμε πως το ρεύμα αυτό θα γίνει ποτάμι και η Μεσσηνία θα γίνει μόνιμος τουριστικός προορισμός για Έλληνες και ξένους.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, ένας ακόμη χρόνος μάς αποχαιρετά. Ας αφήσουμε πίσω τα προβλήματα και τις δυσκολίες, κι ας υποδεχθούμε το νέο χρόνο με χαμόγελο και αισιοδοξία.
Χρόνια Πολλά!
