του Θανάση Παντέ
▶ Να ’μαστε, λοιπόν, πάλι μπροστά σε ένα ακόμα μακρύ ελληνικό καλοκαίρι, που από τουριστικής απόψεως τουλάχιστον προβλέπεται εντυπωσιακά κερδοφόρο, αν κρίνουμε από τα στοιχεία που οι ιθύνοντες ήδη επικαλούνται.
▶ Όλα, σε εκδοχές ιλουστρασιόν, μοιάζουν να είναι ιδανικά, και μακάρι να ήταν, αλλά δεν είναι.
▶ Κι αυτή η εξιδανικευμένη εικόνα μπορεί να μη δείχνει μίζερη, ωστόσο κρύβει πολλή μεμψιμοιρία και μια δυσφορία που με δυσκολία κρύβεται κι ακόμα πιο δύσκολα αντέχεται.
▶ Στον απόηχο των ευρωεκλογών, η πολιτική επικαιρότητα δε μοιάζει να διαφοροποιείται πολύ σε σχέση πάντα με τις όποιες προτεραιότητες το πολιτικό προσωπικό της χώρας επικαλείται: οι κυβερνώντες λέγοντας πως όλα βαίνουν καλώς και οι αντιπολιτευόμενοι πως τίποτα δεν πάει καλά.
▶ Άσπρο – μαύρο εν ολίγοις, κι όσοι το πιστεύουν από τους μεν και τους δε, βρίσκονται ισορροπούντες εν μέσω της ψευδαίσθησης που επικαλούνται.
▶ Οι υπόλοιποι, οι λεγόμενοι άλλοι, ακολουθούν το δικό τους δρόμο προσπαθώντας να επιβιώσουν σε μια καθημερινότητα που αρνείται τις ωραιοποιήσεις και δείχνεται αμείλικτη σε κάθε εκδοχή της.
▶ Είναι η σιωπηλή πλειοψηφία, και η παθητικότητα της σιωπής της κρύβει πολύ θυμό και επωάζει, δυστυχώς, πολύ περισσότερο το φόβο.
▶ «Ισχυρίζεσαι, λοιπόν, πως είναι όλα μαύρα κι άραχνα;» φαντάζομαι τον ή την εν δυνάμει αναγνώστη-αναγνώστρια να ρωτάει και να αναρωτιέται, και σπεύδω να απαντήσω, συνεχίζοντας το κείμενο που διαβάζετε, πως δεν είναι όλα μαύρα κι άραχνα, παρόλη την προσπάθεια που γίνεται να μας πείσουν πως είναι.
▶ Άλλωστε, δεν υπάρχει μόνο σκοτάδι, υπάρχει και φως κι από μας εξαρτάται τελικά να το δούμε.
▶ Καθώς γράφω τώρα αυτά τα λόγια, η σκέψη μου ταξιδεύει είκοσι χρόνια πίσω, μήνα Μάιο.
▶ Μάιος 2004 και το «…κύμα» αρχίζει τη λειτουργία του στην αισιόδοξη πόλη των ονειρικών ιβίσκων και στην οδό Ναυαρίνου 167. Εκεί που και σήμερα βρίσκεται, κάνοντας πάντα αισθητή την παρουσία του.
▶ Είκοσι χρόνια, λοιπόν, συνεχούς λειτουργίας και παρουσίας συμπληρώθηκαν.
▶ Στο «… κύμα» που κατάφερε εξ αρχής να είναι όχι μόνο ένας χώρος εστίασης, αλλά συγχρόνως κι ένας πολυχώρος δράσεων, όπου ο πολιτισμός συνεχίζει να βρίσκει την καθοριστική του έκφραση.
▶ Είκοσι χρόνια «στο… κύμα» φέτος κι απ’ αυτά, τα δεκαπέντε, ως το 2019, είχα τη χαρά να είμαι εκεί, έχοντας καθημερινή σχεδόν παρουσία, όχι μόνο ως θαμώνας, αλλά και στις εκδηλώσεις που γίνονταν.
▶ Και ήταν πολλές οι εκδηλώσεις όλα αυτά τα χρόνια (παρουσιάσεις βιβλίων, μουσικές βραδιές, εκθέσεις εικαστικών κ.ά.) και, βέβαια, ατέλειωτες και συχνά ανερμάτιστες συζητήσεις ανάμεσα σε φίλους και προσκεκλημένους, επώνυμους και ανώνυμους.
▶ Στο «…κύμα» η έννοια στέκι έγινε από την πρώτη στιγμή πραγματικότητα, κι αυτό οφείλεται πρωτίστως στον ιδιοκτήτη του, τον αεικίνητο και ευφάνταστο Ανδρέα Ζαγάκο. Εξ αρχής δημιούργησε τη φιλική ατμόσφαιρα που ο χώρος χρειαζόταν για να γίνει στέκι και οι επισκέπτες θαμώνες και φίλοι.
▶ Όσο για τη θέση του, με θέα τη θάλασσα, τα λόγια περιττεύουν, αφού σε κερδίζει με την πρώτη ματιά και σε προκαλεί – προσκαλεί να ξαναβρεθείς εκεί.
▶ Κάθε φορά που επιστρέφω έτσι αισθάνομαι, όσα χρόνια κι αν περάσουν και πάντα σκέφτομαι πως ένα κομμάτι του εαυτού μου βρίσκεται εκεί και με υποδέχεται όταν γυρίζω.
▶ Καλή συνέχεια και πάντα επιτυχίες, φίλτατε Ανδρέα!
▶ Καλό καλοκαίρι να έχουμε και τα 20 χρόνια «στο… κύμα» να γίνουν πολύ περισσότερα! ■
