Μεγαλώνοντας στα Χανιά στα μέσα της δεκαετίας του΄60,τα παιδικά μάτια μου κατέγραφαν το άγονο τοπίο, τον δυνατό αέρα, το μπλε της θάλασσας και του ουρανού που συναντιόντουσαν στο Λιβυκό πέλαγος.
Οι μορφές των κατοίκων μου φάνταζαν πελώριοι ,σκληροί με άγρια χαρακτηριστικά ,φιλόξενοι και ταπεινοί.
Τριάντα χρόνια μετά φωτογραφίζοντας τη Λακωνική Μάνη ο τόπος αυτός μου φαινόταν πολύ γνωστός.
Πέτρα ,καυτός ήλιος ,ερειπωμένοι πύργοι, θρόισμα ασημένιων φύλλων ελιάς, δυνατός αέρας, ξεχασμένος τόπος.
Από χωριό σε χωριό μου αποκαλύπτονταν μορφές σκληρές ,ασκητικές ,συνάμα όμως φωτεινές, δυνατές, γενναίες, σμιλεμένες από πέτρα , ήλιο, και αλάτι της θάλασσας.
Μορφές που σε κάνουν να δεις το παρελθόν το παρόν και το μέλλον.
Μορφές αξέχαστες.
Πλησίασα το τοπίο της Μάνης με εικαστικό τρόπο παίζοντας με τους όγκους ,το φώς και την σκιά, μέσα από το αυστηρό και αγαπημένο μου τετράγωνο φορμά αποτυπωμένο σε έγχρωμη εμουλσιόν.
Oσο για το ανθρώπινο στοιχείο που αναδεικνύεται ηρωικό με το σκληρό φώς του Μάνης , φωτογραφίζοντάς το στον χώρο που ανήκει παντρεύω πορτραίτο με την φωτογραφία δράσης –δρόμου, σε τόνους του γκρί σεβόμενος την ψυχοσύνθεση των κατοίκων και με εργαλείο μια ελαφριά τηλεμετρική LEICA και το ασυναγώνιστο γράψιμο ενός 35άρη φακού.
Ανδρέας Ζαχαράτος
Πιο πέρα από εδώ υπάρχει μόνο η θάλασσα. Ο δυνατός, ακάνθινος αγέρας της, το χειμώνα, σπαθίζει τις κεραμοσκεπές και τις ξερολιθιές, τα λιόδεντρα και τις αγριοσυκιές. Τους πολύχρονους πύργους. Τα ζωντανά. Τα παμπάλαια χώματα. Το καλοκαίρι, το λιοπύρι, ζεματάει τις καρδιές, όπως τις πέτρες. Η Μάνη, ένα κομμάτι γης, στη νότια Ελλάδα. Στο προσκεφάλι της ο Ταΰγετος . Φούχτες από πέτρινους οικισμούς και πυργόσπιτα, στέκονται σαν ακρόλιθα στις απότομες και απομονωμένες βουνοκορφές, κοντά στις κατωφερικές χαράδρες, κοντά στα περάσματα.
Οι άνθρωποι, φιγούρες ηρωικές αλλά σημερινές, ακολουθούν με τον δικό τους τρόπο τον πραγματικό κόσμο. Αρνούμενοι τη ζωή στη μεγάλη πόλη, διατηρούν το φυσικό τοπίο, επιτρέποντας μόνο τους επωφελείς νεωτερισμούς.
Περνώντας απ’ αυτά τα μέρη, ο ανήσυχος και ακούραστος φωτογράφος, ανταμείβεται αδρά. Το φωτογραφικό του ταξίδι γίνεται βουτιά στην ιστορία και το χρόνο. Οι φωτογραφικές του εικόνες διηγούνται, όσα ίχνη του παρελθόντος, αψηφώντας τον καιρό, έφτασαν σε μας, ενώ συγχρόνως εστιάζουν στη βαθύτερη αξία αυτού του τόπου : το ανθρώπινο στοιχείο.
Τζένη Λυκουρέζου – επιμελήτρια έκδοσης
Όλες οι περιοχές της Ελλάδας έχουν το ύφος τους – καμιά όμως τόσο ιδιαίτερο, όσο η Μάνη.
Όλοι οι Έλληνες έχουν τις τοπικές τους ιδιοτυπίες – όμως σαν τους Μανιάτες, δεν ξέρω άλλους.
Κράτος εν κράτει ήταν πάντα η Μάνη. Κι ακόμα είναι.
Από την Καρδαμύλη ως τον Γερολιμένα, από τον Κότρωνα ως το Πόρτο Κάγιο ένας άλλος κόσμος με δικό του φως. Η χαρά και η αγωνία κάθε φωτογράφου.
Γνώρισα την Μάνη πριν πενήντα χρόνια. Όταν οι πύργοι της ήταν ερείπια και οι άνθρωποι κουρέλια από την φτώχεια και την κακουχία.
Όμως η άγρια ομορφιά της αμόλευτη.
Από τότε πήγα πολλές φορές. Προτιμούσα τους χειμώνες γιατί έβρισκα πως της ταίριαζε περισσότερο ο δυνατός άνεμος και το μαύρο σύννεφο.
Θυμάμαι όταν ανακάλυψα την Βάθεια – με δεκάδες γκρεμισμένους πύργους και μόνο κάτοικο μία γριά. Τόσο γριά, τόσο μόνη, που έλεγες πως ήταν η ίδια η Μάνη.
Τώρα η Μάνη έχει αλλάξει. Οι πύργοι ξαναχτίστηκαν, έγιναν κατοικίες πλουσίων ή ξενοδοχεία. Τουρίστες από όλο τον κόσμο ψάχνουν την παράξενη ομορφιά της.
Ο πιο σημαντικός επίτιμος Μανιάτης, ο άγγλος συγγραφέας Patrick Leigh Fermor πέθανε πρόπερσι 96 ετών. Αφού την περπάτησε ολόκληρη πριν και μετά τον πόλεμο, έχτισε σπίτι και έζησε 40 χρόνια στην Καρδαμύλη. Την απαθανάτισε σε ένα περίφημο βιβλίο («Μάνη») και την γνώρισε σε όλο τον κόσμο.
Κι εδώ ένας έλληνας φωτογράφος αγωνίζεται με το φως και τις σκιές της Μάνης. Χαρείτε την δουλειά του!
Νίκος Δήμου
Ο Ανδρέας Ζαχαράτος Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961,σπούδασε photography & cinematography στην σχολή κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, όπου αποφοίτησε με άριστα το 1983.Εργάζεται ως Διευθυντής Φωτογραφίας από το 1983 έως σήμερα στον Κινηματογράφο και στην Τηλεόραση(Ε.Ρ.Τ- Ν.Ε.Ρ.Ι.Τ ) . Έχει διδάξει στα Ι.Ε.Κ (ινστιτούτα επαγγελματικής κατάρτισης ) still photography, cinematography, camera operation, lighting in television. Από το 1983 έχει πραγματοποιήσει δεκατέσσερις εκθέσεις φωτογραφίας.
Είναι μέλος της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρίας και έχει βραβευτεί σε Πανελλήνιους Πανευρωπαϊκούς και Παγκόσμιους διαγωνισμούς.
Είναι μέλος της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρίας και έχει βραβευτεί σε Πανελλήνιους Πανευρωπαϊκούς και Παγκόσμιους διαγωνισμούς.
Έκθεση εικόνων
