του Σταύρου Χ. Μαρτίνου
Αγαπούν την μπάλα, αλλά τους στέρησαν το δικαίωμα να παίζουν με τη «στρογγυλή θεά». Με το που τους δόθηκε η ευκαιρία να ξαναμπούν στο «χορτάρι», έδειξαν την αγάπη, το πάθος, το ταλέντο και μέσα σε ένα χρόνο κατάφεραν να βγουν πρωταθλήτριες και να ανέβουν κατηγορία…
Είναι οι ποδοσφαιρίστριες του Εθνικού Καλαμάτας, οι γυναίκες που είχαν αποκλειστεί από το αγαπημένο τους άθλημα, γιατί δεν υπήρχαν χορηγοί να βοηθήσουν, ενώ η Πολιτεία ήταν και είναι απούσα. Μέχρι που βρέθηκε ο επιχειρηματίας Τάκης Βασιλόπουλος, με μεγάλη προσφορά στο τοπικό ποδόσφαιρο, ο οποίος ανέλαβε να υποστηρίξει οικονομικά τη δημιουργία και την ύπαρξη γυναικείας ομάδας του Εθνικού Καλαμάτας. Υποστήριξη που σήμαινε επιστροφή των ποδοσφαιριστριών στο γήπεδο και την πραγματοποίηση μιας θαυμάσιας αγωνιστικής πορείας, που υπόσχεται ακόμα πιο μεγάλες διακρίσεις στο μέλλον.
Η γυναικεία ομάδα του Εθνικού Καλαμάτας έχει κατακτήσει μαθηματικά την πρώτη θέση στον 5ο Όμιλο της Γ’ Κατηγορίας. Του χρόνου θα αγωνίζεται στη Β’ Κατηγορία. Προπονήτρια, αλλά και παίκτρια, είναι η Ντορίτα Μαυροειδή. Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο, όταν ήταν ακόμη μαθήτρια στο Δημοτικό Σχολείο: «Ήμουν επτά χρόνων, όταν άρχισα στις ακαδημίες του Fair Play. Το ποδόσφαιρο το γνώρισα και το αγάπησα από τον πατέρα μου και τον αδελφό μου, που έπαιζαν και εκείνοι μπάλα και από το θείο μου, που είναι φυσιοθεραπευτής στη Μαύρη Θύελλα».
Το γυναικείο ποδόσφαιρο στην Καλαμάτα και τη Μεσσηνία έχει ιστορία που ξεκινά το 1991. Η τότε ομάδα τα πήγε εξαιρετικά, έφτασε στην Α’ κατηγορία, όμως λίγα χρόνια μετά διαλύθηκε, γιατί δεν άντεξαν οι χορηγοί να την υποστηρίζουν οικονομικά. Αργότερα επανασυστάθηκε, έκανε και πάλι θαυμάσια πορεία, όμως διαλύθηκε ξανά για τον ίδιο λόγο. Πέρσι ο Τάκης Βασιλόπουλος ανέλαβε να καλύψει το κόστος για τη λειτουργία γυναικείας ομάδας στον Εθνικό Καλαμάτας.
Η ομάδα αμέσως πρωταγωνίστησε στον όμιλό της. Η προπονήτρια Ντορίτα Μαυροειδή, που προηγουμένως έπαιζε στη γυναικεία ομάδα της Σπάρτης, έφερε στον Εθνικό Καλαμάτας παλιές, έμπειρες και δυνατές συμπαίκτριές της, που μαζί με τις νεότερες κυριάρχησαν στους αγωνιστικούς χώρους.
Ειδικότερα, η προπονήτρια σημείωσε: «Έφερα στην ομάδα μια τερματοφύλακα, μια επιθετικό, ένα 10άρι και ένα στόπερ που παλιότερα έπαιξαν στην Α’ Κατηγορία και στις εθνικές ομάδες. Με την εμπειρία αυτών των κοριτσιών και με τις μικρότερες παίκτριες καταφέραμε να ανέβουμε κατηγορία από την πρώτη μας χρονιά. Και επειδή είναι πολλές οι μικρές παίκτριες που έχουμε στην ομάδα, το μέλλον προοιωνίζεται λαμπρό».
Στη γυναικεία ομάδα του Εθνικού Καλαμάτας αγωνίζονται 22 παίκτριες, ηλικίας από 12 έως 40 χρόνων. «Έχουμε φτιάξει ένα ωραίο κλίμα και περνάμε όλες καλά. Και έτσι θα μείνει το κλίμα όσο θα είμαι εγώ εδώ προπονήτρια. Το πρώτο που με ενδιαφέρει δεν είναι το αγωνιστικό κομμάτι, αλλά τα αποδυτήρια. Όποιο πρόβλημα υπάρχει, έρχονται τα κορίτσια και το συζητάμε για να βρούμε λύση. Έτσι έχουμε χτίσει μια δυνατή σχέση μεταξύ μας και αυτό βγαίνει στα παιχνίδια, όπου αγωνιζόμαστε με πάθος και στηρίζοντας η μία την άλλη, βάζοντας την ομάδα πάνω από όλα», τονίζει η προπονήτρια.
Η ομάδα προπονείται τρεις φορές την εβδομάδα στα γήπεδα του Κορδία και του Ασπροχώματος, ενώ τελευταία της δόθηκε και το καινούργιο γήπεδο στα παλιά σφαγεία.
Η Ντορίτα Μαυροειδή τονίζει ότι στην Καλαμάτα και τη Μεσσηνία υπάρχουν πολλές γυναίκες με ταλέντο στο ποδόσφαιρο, δυστυχώς όμως αρκετές εγκαταλείπουν είτε από κοινωνική πίεση από εκείνους που ισχυρίζονται ότι το άθλημα αυτό δεν ταιριάζει στις γυναίκες είτε από την αλλοίωση του νοήματος του αθλητισμού, την οποία έχει προκαλέσει η εμπορευματοποίηση από ανθρώπους που μπαίνουν σε ομάδες, όχι από αγάπη, αλλά για να έχουν οικονομικό όφελος.
Η προπονήτρια της γυναικείας ομάδας του «Εθνικού Καλαμάτας» θέλησε να υπογραμμίσει δημόσια τις ευχαριστίες της, όπως και όλων των παικτριών, προς τον πρόεδρο Τάκη Βασιλόπουλο, «χάρη στον οποίο πραγματοποιούμε το όνειρό μας και παίζουμε μπάλα ξανά», αλλά και προς το γραμματέα της διοίκησης, Γιώργο Γαϊτάνη.
Το 10άρι της ομάδας είναι η Μαρία Βουτσά. Είναι μεταξύ των πιο έμπειρων παικτριών. Ξεκίνησε να παίζει στη γυναικεία ομάδα το 1991. Εκείνος που της γνώρισε το ποδόσφαιρο και την έκανε να το αγαπήσει ήταν ο γυμναστής Κώστας Λαμπρόπουλος. Αυτό που τη μαγεύει στην μπάλα είναι το πάθος την ώρα του αγώνα, ενώ αυτό που της δίνει επιπλέον δύναμη είναι η υποστήριξη από τους φιλάθλους στις κερκίδες. Η αγαπημένη της ομάδα είναι η Μπαρτσελόνα.
Η Αναστασία Φιλανδριανού είναι, επίσης, από τις πιο έμπειρες παίκτριες του Εθνικού Καλαμάτας και έχει αγωνιστεί και εκείνη στην ομάδα του 1991. «Έπαιζα από μικρή μόνη μου στην αυλή, έσπασα όλα τα τζάμια στα παράθυρα και τότε ο πατέρας μου με πήρε και με πήγε για να παίζω σε μια ομάδα, όπου προπονήτρια ήταν μια φίλη μας», μας είπε η επιθετικός του Εθνικού. Η μπάλα είναι η μεγάλη της αγάπη και πραγματικά στενοχωριόταν τα προηγούμενα χρόνια που η ομάδα είχε διαλυθεί.
Η Δέσποινα Δημητρακοπούλου, 21 ετών, είναι η τερματοφύλακας και πέρσι έπαιζε στη γυναικεία ομάδα της Σπάρτης. Τερματοφύλακας ήταν και ο πατέρας της, ενώ και ο αδελφός της είναι ποδοσφαιριστής. Γνώρισε, λοιπόν, τα γήπεδα από πολύ μικρή και αγάπησε έντονα την μπάλα. Ο στόχος, τόνισε, «είναι να φτάσουμε γρήγορα στην Α’ κατηγορία. Με θέληση θα μπορέσουμε να τα καταφέρουμε. Χρειάζεται βέβαια σκληρή προπόνηση, αλλά έχουμε τη δυνατότητα να πετύχουμε αυτό το στόχο».
Η Ελπίδα Χαρλέπα είναι 19 ετών και πριν από τον Εθνικό έπαιζε στην ακαδημία του Παμίσου, σε μια ομάδα για αγόρια. Ήταν για εκείνη όνειρο να δημιουργηθεί γυναικεία ομάδα και να γίνει μέλος της, γι’ αυτό και αισθάνεται μεγάλη ικανοποίηση στον Εθνικό. Παίζει στην επίθεση.
Η Μαρία Παναγιωτακοπούλου είναι 15 χρόνων και αυτό που λατρεύει στο ποδόσφαιρο, είναι «ότι είσαι μέλος μιας ομάδας και πρέπει να παλεύεις γι’ αυτήν. Όσο μπορώ αγωνίζομαι με δύναμη, ενώ η εξέδρα μου δίνει ενέργεια». Παίζει στη θέση χαφ, ενώ οι αγαπημένες της ομάδες είναι ο Παναθηναϊκός και η Μπαρτσελόνα.
Η Κωνσταντίνα Λεμπέση είναι επίσης 15 ετών και παίζει δεξιά στο κέντρο. Της αρέσει το ποδόσφαιρο, «γιατί είναι δυναμικό άθλημα και επίσης θεωρώ ότι είναι σπορ που ταιριάζει στις γυναίκες. Εγώ προτρέπω τις γυναίκες που τους αρέσει η μπάλα να μη διστάσουν να μπουν σε μια ομάδα και να παίξουν».
Και η Βασιλική Σπηλιοπούλου είναι 15 ετών και πριν από τον Εθνικό Καλαμάτας έπαιζε στον Εθνικό Μελιγαλά, στην αγορίστικη ομάδα. Την αγάπη για το ποδόσφαιρο της τη μετέδωσαν ο παππούς και τα αδέλφια της. Παίζει στη θέση χαφ, ενώ η ποδοσφαιρίστρια που θαυμάζει είναι η συμπαίκτριά της Αναστασία Καλύβα, «γιατί έχει βάλει δύο ωραία γκολ από το κέντρο και παίζει και καλή άμυνα».
Σε ό,τι αφορά τους ποδοσφαιριστές, αυτός που της αρέσει είναι ο Ρονάλντο.
«Στην ομάδα μας έχουμε ένα πολύ καλό, φιλικό κλίμα. Ιδίως οι μεγαλύτερες αθλήτριες μας βοηθούν πολύ, μας μεταδίδουν γνώσεις από την εμπειρία τους» σημειώνει η Φαίη Νικολοπούλου, 17 ετών. Προσθέτει ότι «το ποδόσφαιρο χρειάζεται και προσπάθεια και ταλέντο και, κυρίως, υπομονή και επιμονή. Χρειάζεται σκληρή προπόνηση και αγάπη».
Η Αναστασία Καλύβα, 17 ετών, ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στην Άρτα, όπου ζούσε, από μαθήτρια του Δημοτικού. Αισθάνεται μεγάλη εκτίμηση και σεβασμό προς τον τότε προπονητή της, τον Βασίλη Παππά, «γιατί μέσα σε ένα χρόνο με βοήθησε να μάθω πάρα πολλά πράγματα για το ποδόσφαιρο. Κυρίως έμαθα ότι η πειθαρχία είναι καθοριστική προϋπόθεση για να φτάσει κάποιος ψηλά στην μπάλα». Παίζει δεξί μπακ, έχει όμως αγωνιστεί και σε άλλες θέσεις μέσα στο γήπεδο. Τη ρωτήσαμε ποιον ποδοσφαιριστή ξεχωρίζει, απάντησε όμως ότι «κάθε παίκτης έχει κάτι ιδιαίτερο και διαφορετικό. Πιστεύω ότι δε χρειάζεται να προσπαθήσουμε να μοιάσουμε σε κάποιον άλλον παίκτη, αλλά να βρούμε μέσα μας τι είναι αυτό το ιδιαίτερο και διαφορετικό που έχουμε και να το παρουσιάσουμε την ώρα που αγωνιζόμαστε».
Η Αριστέα Κομηνάκη είναι επίσης 17 ετών και ξεκίνησε να παίζει στον Ολυμπιακό Πειραιώς, όπου και ζούσε. Όταν ήρθε στην Καλαμάτα, έπαιζε στον Ηρακλή, που ήταν αγορίστικη ακαδημία. Στον Εθνικό αισθάνεται πολύ όμορφα, γιατί «οι περισσότερες είμαστε περίπου συνομήλικες, είμαστε φίλες, ό,τι προβλήματα έχουμε τα λύνουμε αμέσως και βγαίνουμε στους αγωνιστικούς χώρους αγαπημένες και αποφασισμένες να τα δώσουμε όλα για την ομάδα». Αγωνίζεται στο κέντρο, αλλά και ως αμυντικό χαφ. Περιμένει με χαρά και προσμονή να παίξει στην επόμενη κατηγορία, αν και του χρόνου θα χρειαστεί να αφιερώνει περισσότερο χρόνο για το διάβασμα, γιατί θα δώσει πανελλήνιες εξετάσεις. Πάντως, θα «προσπαθήσω να στηρίξω την ομάδα και να πάμε καλά στην κατηγορία. Και θέλουμε όλες να τα πάμε καλά και μπορούμε να τα πάμε καλά, γιατί η ομάδα μας είναι αρκετά καλή».
Οι παίκτριες του Εθνικού Καλαμάτας είναι ώριμες, είναι δυναμικές, αποφασισμένες, ταλαντούχες. Η γυναικεία αυτή ομάδα επιβάλλεται να στηριχθεί και από την Πολιτεία. Τα κορίτσια του Εθνικού Καλαμάτας υπηρετούν και προβάλλουν την έννοια του αθλητισμού και η Πολιτεία τέτοια παραδείγματα οφείλει να τα υποστηρίζει για να πάψει να κυριαρχεί η βία και ο χουλιγκανισμός.
Έκθεση εικόνων
Leave feedback about this