Του Πέτρου Α. Τσώνη
Λάδι με ποντίκια, λάδι από νεκροταφείο…
Πάλι για το λάδι θα γράψεις; Η μόνιμη ερώτηση της Αναστασίας σε κάθε έκδοση του περιοδικού. Αναστασία μου, αν ζούσα στην Ισλανδία, θα έγραφα για τους μπακαλιάρους ή αν ζούσα στο Βόρειο Πόλο, θα έγραφα για τους πιγκουίνους. Βλέπεις, όμως, ζούμε στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στη Μεσσηνία, όπου το λαδάκι αποτελεί το βασικό προϊόν της τοπικής οικονομίας, και για το λάδι θα γράφω. Όμως. σε αυτό το τεύχος δε θα τα γράψω εγώ, καθώς «αλίευσα» ένα εξαιρετικό κείμενο από τον ιστότοπο olivenews. Για να δείτε πώς αντιμετωπίζει η επίσημη Πολιτεία το ελαιόλαδο, όταν οι υπόλοιπες ελαιοπαραγωγικές χώρες πασχίζουν… Για να δείτε το ενδιαφέρον των ευρωβουλευτών μας…
«Η διάσημη Ιταλίδα τραγουδίστρια και τηλεπερσόνα, Jovanna Squillo, πρόσφατα γευμάτιζε με την παρέα της σε πολύ σικ εστιατόριο των Παρισίων, όταν βρήκαν έναν ποντικό (!) και, μάλιστα, ζωντανό (!!), μέσα στο μπουκαλάκι με “λάδι” που υπήρχε πάνω στο τραπέζι τους.
Φυσικά, επρόκειτο για τα ανοικτά και επαναγεμιζόμενα φιαλίδια, τα γνωστά και στη χώρα μας “λαδόξυδα”.
Το περιστατικό επανέφερε στην επικαιρότητα την απαγόρευση αυτών των ανοικτών και επαναγεμιζόμενων φιαλιδίων.
Το δε γεγονός έδωσε την ευκαιρία σε 22 ευρωβουλευτές, Ιταλούς και Ισπανούς (κανένας, δυστυχώς, Έλληνας), να επαναφέρουν με ερώτησή τους το θέμα, επικαλούμενοι, μεταξύ άλλων, τη δημόσια υγεία και προστασία των καταναλωτών.
Όπως έχει επανειλημμένα αναφερθεί στο Olivenews.gr, στο πλαίσιο του Action Plan που ξεκίνησε ο Επίτροπος Γεωργίας Dacian Ciolos, μεταξύ άλλων προβλεπόταν τροποποίηση του κανονισμού 29/2012, με την οποία –και πάλι μεταξύ άλλων- υποχρέωνε όσα εστιατόρια, ξενοδοχεία, καφέ (Ho.Re.Ca) σερβίρουν ελαιόλαδο πάνω στο τραπέζι για τους πελάτες τους, αυτό να είναι σε κλειστά, μη επαναγεμιζόμενα φιαλίδια.
Και ενώ η εν λόγω τροποποίηση είχε περάσει “από 40 κύματα” (μέχρι και από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου), ξαφνικά, την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή, την ανέτρεψαν τελείως εξωθεσμικά Γερμανία και βόρειοι σύμμαχοί της. Έκτοτε οι Ισπανοί αλλά και οι Ιταλοί προετοιμάζουν εθνική νομοθεσία, η οποία θα καλύψει το κενό, ακολουθώντας και τη σχετική προτροπή του Επίτροπου Dacian Ciolos, αλλά και το παράδειγμα της Πορτογαλίας, που έχει εδώ και χρόνια σχετική εθνική νομοθεσία.
Η μόνη εξαίρεση της Μεσογείου είναι η χώρα που κατά τ’ άλλα υπερηφανεύεται ότι το ελαιόλαδο αποτελεί το εθνικό της προϊόν. Καλά καταλάβατε, πρόκειται για την Ελλάδα. Άκρα του τάφου σιωπή επικρατεί, μεταφορικά και κυριολεκτικά, καθώς το καλοκαίρι είχε αποκαλυφθεί ένας ταβερνιάρης που σέρβιρε στη σαλάτα “λάδι” από τα καντήλια του παρακείμενου νεκροταφείου.
Πολλοί αναρωτιούνται και απάντηση δεν παίρνουν, γιατί δεν προχωρούν κάποια εθνικά μέτρα και μήπως κάποιες ισορροπίες κινδυνέψουν.
Περιττό να προσθέσουμε ότι η εφαρμογή του μέτρου θα είχε πολλαπλά οφέλη:
-Πολύ συχνά αυτό που υπάρχει στα ανοικτά μπουκαλάκια του λαδόξυδου αποτελεί δυσφήμηση για το προϊόν, ιδίως σε μια χώρα με τουρίστες που θέλουν να γευθούν τη Μεσογειακή Διατροφή.
-Μέσω αυτού του καναλιού θα διακινηθούν σοβαρές ποσότητες με μια προστιθέμενη αξία που σήμερα χάνεται στο χύμα. Μάλιστα, κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις εστιατορίων που το έχουν εφαρμόσει, όχι μόνο δεν έχουν κανένα πρόβλημα, αλλά πολλοί πελάτες –κυρίως ξένοι- ζητούν φεύγοντας να αγοράσουν μια επιπλέον ποσότητα σε μεγαλύτερη συσκευασία».
