του Πέτρου Α. Τσώνη
Οι άνθρωποι της υπαίθρου έχουν εγκαταλειφθεί τα τελευταία χρόνια στην τύχη τους. Κάποιες ελπίδες που στηρίχθηκαν στις δύο μεγάλες αλλαγές της Αυτοδιοίκησης, στον «Καποδίστρια» και τον «Καλλικράτη» αποδείχθηκαν στην πράξη φούμαρα. Κι αν τα πράγματα ήταν κάπως ανεκτά με τον «Καποδίστρια», ήρθε ο «Καλλικράτης» να διαλύσει τα πάντα.
Οι δήμαρχοι, οι αντιδήμαρχοι και οι λοιποί περί αυτών έχουν ριζώσει στις πρωτεύουσες των Δήμων και το μόνο τους μέλημα είναι η επανεκλογή τους.
Δε θα το πιστέψετε, αλλά για να αλλάξουν τις καμένες λάμπες του κοινόχρηστου φωτισμού στα χωριά βάζουν οι χωριάτες ρεφενέ. Τώρα να πούμε για δρόμους, δημοτικούς και αγροτικούς, άσ’ το καλύτερα. Πρόσφατα σε χωριό της Μεσσηνίας άκρως ελαιοπαραγωγικό ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας πλήρωσε από την τσέπη του για την αγορά της τραγάνας.
Δύο ακόμα στιγμές από τη μεσσηνιακή περιφέρεια που κατέγραψα ο ίδιος πριν από λίγες ημέρες θα σας αφηγηθώ, για να κατανοήσετε πόσο οι κρατούντες υπολογίζουν αυτούς τους ανθρώπους. Σε χωριό της Κορώνης από πρόβλημα στον ηλεκτρικό πίνακα διακόπηκε ο δημοτικός φωτισμός. Την επομένη το πρωί ο πρόεδρος επικοινώνησε με τη ΔΕΗ και έλαβε την υπόσχεση ότι η βλάβη θα αποκατασταθεί άμεσα. Και το δεύτερο βράδυ το χωριό ήταν στα σκοτάδια.
Η επόμενη στιγμή καταγράφηκε σε χωριό της Μεθώνης. Έξω από το Περιφερειακό Ιατρείο 15 περίπου γεροντάκια περιμένουν τον αγροτικό γιατρό για να τους γράψει τα φάρμακά τους. Η ώρα περνάει, όμως, ο γιατρός δε λέει να φανεί. Απογοητευμένοι οι γέροντες τραβούν για το σπίτι τους, αφού ο γιατρός αποφάσισε να δώσει ρεπό στον εαυτό του.
Θα μου πείτε λεπτομέρειες, ναι λεπτομέρειες, που συμψηφιζόμενες όμως δημιουργούν ένα αφιλόξενο κλίμα στην ύπαιθρο. Πώς να μη γελούν μετά οι κάτοικοι των χωριών, όταν ακούν τις μεγαλοστομίες των κάθε λογής κυβερνώντων για στήριξη, αναβάθμιση και άλλες τέτοιες αστειότητες;
