Editorial

_{{της Σωσάννας Κ. Παναγιωτοπούλου}}

Φέτος έπρεπε να κάνουμε μια γιορτή για τις δύο τελευταίες δεκαετίες-ορόσημο για το περιοδικό μας. Η γιορτή δεν έγινε, όμως, αναβλήθηκε, και άγνωστο αν θα γίνει ποτέ. Κανένας δεν έχει διάθεση για γιορτές και πανηγύρια, ούτε είναι πια εφικτό. Με δύο απανωτά lockdown, έκλεισαν τον καθένα μας στο μικρόκοσμό του, να κάνει “ταμείο”, τι έχασε, τι έμαθε, τι τον περιμένει, ενώ οι πιο βολεμένοι είναι κλεισμένοι στο καβούκι της- υποτιθέμενης- μακαριότητάς τους.

Πλέον η ατομική ευθύνη πρέπει να παίξει καθοριστικό ρόλο κατά το επόμενο διάστημα. Αν κρίνουμε, δε, από το προηγούμενο, έδειξε πως δεν είμαστε και τόσο υπεύθυνοι πολίτες. Αντίθετα, είμαστε η χώρα του “χαλαρά” και “του έλα, μωρέ”.

Χάθηκε πολύτιμος χρόνος κατά την καλοκαιρινή περίοδο, νομίζοντας ότι και στο δεύτερο κύμα του ιού θα είχαμε το ίδιο καλά αποτελέσματα όπως στο πρώτο, οπότε παίρναμε τα εύσημα. Ωστόσο, υπήρξε εφησυχασμός, χωρίς να γίνουν τα δέοντα από την Πολιτεία, βάζοντας τη χώρα στον αυτόματο πιλότο, χωρίς επανασχεδιασμό και πρόληψη, με αυτά τα τρομερά αποτελέσματα, που γέμισαν τα νοσοκομεία και πάγωσαν την οικονομία.

Ας ελπίσουμε ότι δε χάθηκε το παιχνίδι οριστικά και την ύστατη ώρα ίσως κάτι μπορεί να σωθεί.

Όσο για το πολυδιαφημιζόμενο εμβόλιο, θέλει  χρόνο για να κάνει τον κύκλο του και να ολοκληρωθούν οι κλινικές δοκιμές, προκειμένου να είναι ασφαλές για την ανθρωπότητα. Άρα, είναι πολύ νωρίς ακόμα. Θα είναι έτοιμο το 2021; Μακάρι! Κι έτσι μαζί με τις εκδηλώσεις και τις γιορτές για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση να γιορτάσουμε και την έλευσή του… Αλλιώς οι γιορτές δε θα γίνουν, γιατί θα παραμονεύουν η φτώχεια, η πείνα, η ανεργία και η εξαθλίωση.

***

Ας διαχειριστούμε, λοιπόν, τον εγκλεισμό μας, ως ελεύθερο χρόνο για να βελτιώσουμε τις δεξιότητές μας, να καλλιεργήσουμε το νου μας να έχει θετική σκέψη και συναισθηματική νοημοσύνη, για να έχουμε εφόδια όταν θα βγούμε από το αδιέξοδο, είτε μας ανοίξουν μονοπάτι, είτε χρειαστεί να το ανοίξουμε μόνοι μας σπάζοντας τοίχους. Θα ματώσουμε, αλλά το αποτέλεσμα θα είναι λυτρωτικό.

***

Ο Φρόυντ όριζε την ευτυχία με το να αγαπάς και να εργάζεσαι!

Το εύχομαι σε όλους!