Μια μαγική βραδιά στη Φοινικούντα
του Πέτρου Τσώνη
Μάρτης του 1964. Ο 23χρονος κινηματογραφιστής, Γιάννης Λιγουδιστιανός, με το φορητό κινηματογράφο του Χαρακοπιού, παίζει στη Φοινικούντα, στο καφενείο του Σωκράτη Σαββάκη, την ιταλική περιπέτεια «Ιππότης Παρταλιάν».
Πενήντα χρόνια αργότερα, στα τέλη του Σεπτέμβρη, ο Γιάννης Λιγουδιστιανός και ο φορητός κινηματογράφος του Χαρακοπιού επέστρεψαν στη Φοινικούντα για μια και μοναδική προβολή.
Μπορεί το καφενείο του Σαββάκη να έχει εδώ και χρόνια αλλάξει χρήση, λίγα μέτρα, όμως, πιο πέρα βρίσκεται το ζαχαροπλαστείο του Παναγιώτη Πετρουλάκη. Εκεί, ζωντάνεψαν μνήμες μιας άλλης εποχής για τους παλιότερους κατοίκους της Φοινικούντας, τότε που το γραφικό ψαροχώρι ήταν ακόμη ένα ήσυχο χωριό της ελληνικής υπαίθρου.
«Όλη την εβδομάδα είχα τρομερό άγχος για τη βραδιά. Ετοίμασα τη μηχανή, έκανα δοκιμαστικές προβολές μέχρι να βεβαιωθώ πως όλα είναι εντάξει», μας είπε λίγο πριν από την προβολή ο κυρ-Γιάννης, που υποδεχόταν τους φίλους του από τα παλιά.
«Αισθάνομαι 25 χρονών, τότε που ξεκίνησα να γυρίζω τα χωριά της Μεσσηνίας, αισθάνομαι όμως συγκίνηση για όλους αυτούς τους ανθρώπους που ήρθαν από τη Φοινικούντα και τα γύρω χωριά για την παράσταση».
Η ταινία που προβλήθηκε ήταν τα «Καλάβρυτα 1821», μια ιστορική περιπέτεια, παραγωγή του 1970, σε σενάριο και σκηνοθεσία Σπύρου Ζιάγκου, «μία φουστανέλα», όπως ήταν στη γλώσσα των κινηματογραφιστών.
Από νωρίς το απόγευμα στήθηκε το σκηνικό στο ζαχαροπλαστείο. Κρεμάστηκε η οθόνη, τακτοποιήθηκαν οι καρέκλες και στήθηκε η μηχανή, μια Pion – Pion, ιταλικής κατασκευής, που ο Γιάννης Λιγουδιστιανός έκανε καινούρια.
Παράλληλα, άρχιζαν να παίζουν τα τραγούδια της δεκαετίας του ’60 και του ’70 και από τη μικροφωνική να καλείται ο κόσμος να παρακολουθήσει την παράσταση.
Μαζί με τον κυρ-Γιάννη και οι εθελοντές βοηθοί του, ο τεχνικός Παναγιώτης Βλαχογεωργακόπουλος και ο μικρός καραγκιοζοπαίχτης Τάσος Τσώνης, ενώ σημαντική ήταν η βοήθεια των μελών της θεατρικής ομάδας «Οδύσσεια».
Συγκινημένος ο παλιός κινηματογραφιστής ευχαρίστησε όσους πήγαν να παρακολουθήσουν την προβολή. Τα ζεστά χειροκροτήματα άρχισαν, όταν έπεσαν οι τίτλοι τέλους, με τον κυρ-Γιάννη να αισθάνεται και πάλι νέος, παρά τα 73 του χρόνια.
