Καλοκαίρι στη Μεσσηνία,
καλοκαίρι στην καρδιά μας…
[της Χριστίνας Ελευθεράκη]
Ο Ιούνιος ήταν φέτος ο μήνας ο σκληρός και η θάλασσα, την οποία έχουμε συνδυάσει με την ξεγνοιασιά και τις διακοπές, βάρυνε από ένα απροσδόκητο, αναποφάσιστο καλοκαίρι με βροχές και συννεφιές και από την τραγωδία του ναυαγίου ανοικτά της Πύλου, κοντά στο βαθύτερο σημείο της Μεσογείου, όπου σημειώθηκε εκατόμβη νεκρών προσφύγων, στο ταξίδι της ελπίδας προς τη Δύση… Το προσφυγικό είναι δυσεπίλυτο πρόβλημα, που μας ξεπερνά και μπορεί να λυθεί μόνο με ορθολογικές πολιτικές αποφάσεις των ισχυρών του πλανήτη. Με γνώμονα τον άνθρωπο και όχι το κέρδος… Η τοπική μας κοινωνία έδειξε για μια ακόμη φορά ότι διατηρεί μεγάλο μέρος της καρδιάς της καθαρό, στέργοντας με αλληλεγγύη πάνω στους διασωθέντες. Αυτή η αγάπη και η ομορφιά θα σώσουν τον κόσμο. Και την αγάπη χρειάζεται να καλλιεργούμε κάθε μέρα ο καθένας μας, αρχίζοντας από τις σχέσεις με τον περίγυρό μας, ενώ η ομορφιά είναι πάντα εδώ σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο που ζούμε. Οι εκπληκτικού κάλλους παραλίες σε κάθε ένα από τα τρία άκρα της Μεσσηνίας βρίσκονται εδώ για να μας θυμίζουν ότι ο κόσμος είναι ή μπορεί να γίνει όμορφος…
Ο Νίκος Τσιακαλάκης, ένα νέο παιδί από την Πολίχνη του Δήμου Οιχαλίας, τα τελευταία χρόνια με τη βοήθεια των τεχνολογικών μέσων (drones κ.τ.λ.) και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης μας φέρνει όλη τη φυσική ομορφιά στο… πιάτο και ταυτόχρονα τη διαφημίζει στα πέρατα του κόσμου. Αν και ήταν σε μια φοβερά δύσκολη στιγμή της ζωής του, ο Νίκος μοιράστηκε απλόχερα τις φωτογραφίες του γι’ αυτό το ρεπορτάζ του Flash, το οποίο είναι αφιερωμένο στη μητέρα του, Πηνελόπη, η οποία έφυγε πρόσφατα και πολύ πρόωρα από τη ζωή. Ο Νίκος Τσιακαλάκης, με την ιδιαίτερη πάντα ματιά του, μας ταξιδεύει, μας ξεκουράζει, μας καλεί στην πρόκληση και στην περιπέτεια… Ας επισκεφτούμε φέτος τουλάχιστον μια παραλία που δεν έχουμε πάει ποτέ πριν, να ένας μικρός «στόχος» για τον εαυτό μας φέτος. Οι επιλογές αμέτρητες… Καλαμάτα από το δυτικότερο άκρο, την ατέλειωτη αστική μας παραλία, τη Βέργα και τους παιχνιδιάρικους κολπίσκους της Αβίας ( Μαντίνειες, Ακρογιάλι, Παλαιόχωρα κ.τ.λ.), μέχρι την εξωτική Σάντοβα και τις γραφικές Κιτριές. Την αγέρωχη μυστηριακή Μάνη, όπου η Καρδαμύλη (Φονέας), η Στούπα (Ριτσά, Καλαμίτσι, Δελφίνια, Καλόγρια) και ο Άγιος Νικόλαος κλέβουν για πάντα τις καρδιές. Η «αχανής» Μπούκα της Μεσσήνης που συνεχίζεται στην Ανάληψη, στη Βελίκα και στην άλλη μεριά, στο Πεταλίδι και τον Άγιο Ανδρέα. Η πλανεύτρα Πυλία με τα Περούλια, την Αγία Τριάδα, τις παραλίες της Κορώνης (Ζάγκα, Μεμί κ.τ.λ.), το Βασιλίτσι (Κρυονέρι, Φανερωμένη, Καλαμάκι) και μετά το ακρωτήρι Ακρίτας που σε οδηγεί στο Τσαπί, το Μαράθι, τη Φοινικούντα (Φοινίκη, Λάμπες), τη Μεθώνη με το προστατευμένο νησί της Σαπιέντζας, αλλά και το εκπληκτικό και συμβολικό καρδιόσχημο νησάκι, την Πύλο, το Ρωμανού και τη Γιάλοβα, τις φημισμένες παγκοσμίως «δίδυμες» παραλίες Βοϊδοκοιλιά και Γλώσσα. Και ο μεσσηνιακός περίπλους κλείνει με την Τριφυλία, όπου συναντάμε, μεταξύ άλλων, το Λαγκούβαρδο Γαργαλιάνων, τον Μάραθο και το μοναδικό νησάκι της Πρώτης, το Βρωμονέρι και το Μάτι-Χρυσή Ακτή, τις παραθαλάσσιες απολήξεις των Φιλιατρών σε Στόμιο, Αγρίλη και Αγία Κυριακή, την Κυπαρισσία με τον Αϊ- Λαγούδη και το Σανί και,τέλος,το Καλό Νερό, με τον Αϊ- Γιαννάκη, όπως καιτην Ελαία που χάνεται μέσα στην Ηλεία. Το καλοκαίρι του 2023 είναι μπροστά, το καλοκαίρι είναι εντός μας… ■
Έκθεση εικονών
