Ο Φώτης Γεωργακάς είναι από το Σύρριζο, ένα υπέροχο ορεινό χωριό του πρώην Δήμου Είρας, που έχει θέα απέναντί του την τέντα μέσα στη οποία προφυλάσσεται ο Επικούριος Απόλλων, ενώ χαμηλά κάτω ρέει η Νέδα. Ο ίδιος επισκέπτεται σχετικά συχνά το χωριό του και στις εξορμήσεις που κάνει στο βουνό συλλέγει πέτρες, ξύλα, ό,τι του κάνει εντύπωση. Τα πηγαίνει στο εργαστήριό του στην Καλαμάτα και εκεί με υπομονετική και καλλιτεχνική δουλειά τούς δίνει μια δεύτερη ζωή. Τα μετατρέπει σε κοσμήματα, διακοσμητικά κι άλλα χρηστικά αντικείμενα. Στις αρχές Φεβρουαρίου ο Φώτης Γεωργακάς έκανε έκθεση με διάφορα από τα έργα του στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας. Συγκεκριμένα, παρουσίασε δαχτυλίδια, κολιέ, βραχιόλια, κηροπήγια, φωτιστικά, πίνακες, όλα φτιαγμένα με μεράκι, με δουλειά πολλών ωρών στο χέρι, με ένα μαχαιράκι και με γυαλόχαρτο. Αποφεύγει όσο μπορεί τα μηχανήματα. Κάποιοι μπορεί να σκεφτούν ότι αυτό που κάνει, όσο καλλιτεχνικό και όμορφο κι αν είναι το αποτέλεσμα, παραθέλει χρόνο και προσπάθεια. Ο ίδιος το βλέπει εντελώς διαφορετικά: «Για μένα είναι μια διαφυγή. Όταν ασχολούμαι με αυτό, ξεχνώ όλα τα προβλήματα, τα αφήνω στην άκρη και ηρεμώ. Είναι ένα χόμπι που κάνεις με ευχαρίστηση, γεμίζει το χρόνο σου αντί να χάνεται άσκοπα, σε αφήνει να μείνεις στη μοναξιά σου ευχάριστα». Ο Φώτης Γεωργακάς είναι τεχνίτης του υπουργείου Πολιτισμού στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας. Μέχρι πριν από δέκα χρόνια περίπου εργαζόταν στην Αθήνα, στην ανέγερση του νέου Μουσείου Ακρόπολης και μετά στο γραφείο του αείμνηστου Δημήτρη Παντερμαλή, προέδρου του Οργανισμού Ανέγερσης του Μουσείου. Στην Αθήνα, δε, είχε δημιουργήσει ένα οργανωμένο μικρό εργαστήριο στα Εξάρχεια, όπου έφτιαχνε τις δημιουργίες του. Με την κρίση δεν μπορεί να κάνει το ίδιο στην Καλαμάτα, ωστόσο δε σταματά να δημιουργεί, έστω όποτε έχει χρόνο, από το εργαστήριο που έχει φτιάξει στο σπίτι του. Ο κόσμος που επισκέφθηκε την έκθεσή του ήταν πάρα πολύς και του έδωσε τα συγχαρητήρια για τα έργα, τη φαντασία, την υπομονή και τα αριστοτεχνικά δημιουργήματά του. ■
Έκθεση εικονών
