Ο χρόνος
Σωσάννα Κ. Παναγιωτοπούλου
«Ο χρόνος και η παλίρροια δεν περιμένουν κανέναν» έγραψε τον 14ο αιώνα ο Άγγλος συγγραφέας και ποιητής, Τζόφρυ Τσόσερ. Τον τελευταίο καιρό έχουν συμβεί πολύ σημαντικά πράγματα που μας υπογραμμίζουν την αξία του χρόνου και πώς μέσα σε μια στιγμή μπορούν να σημειωθούν δραματικές αλλαγές. Ένα τέτοιο δραματικό συμβάν ήταν ο θάνατος του καθηγητή Πέτρου Θέμελη, του μεγάλου ανασκαφέα και αναστηλωτή της Αρχαίας Μεσσήνης. Πέθανε στις επάλξεις. Λίγες μόνο ημέρες πριν από το θάνατό του βρισκόταν στην Αρχαία Μεσσήνη, εκτελούσε το επιστημονικό του έργο, δεχόταν και ξεναγούσε κόσμο. Ήταν τόσο ακμαίος που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα κοπεί έτσι, ξαφνικά σχεδόν, το νήμα της ζωής του. Άλλη μεγάλη ανατροπή ήταν αυτά που συνέβησαν στον ΣΥΡΙΖΑ, όπου ο Στέφανος Κασσελάκης ήρθε από την Αμερική, χωρίς να τον ξέρει σχεδόν κανένας, και μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα κέρδισε το κόμμα από εκείνους που θεωρούσαν ότι είναι οι νόμιμοι κληρονόμοι του Αλέξη Τσίπρα. Τώρα, λοιπόν, που φεύγει άλλη μια χρονιά και μπαίνουμε στην καινούργια, τώρα που είναι για πολλούς περίοδος αναστοχασμού, ας παραδειγματιστούμε από τον τόσο αγαπητό, δημιουργικό, αποτελεσματικό Πέτρο Θέμελη, από το πόσα πολλά και μεγάλα κατάφερε, συνδυάζοντας το πάθος του για έργο με την αξιοποίηση του διαθέσιμου χρόνου του. Ας προβληματιστούμε από όσα έγιναν στον ΣΥΡΙΖΑ, όπου μέσα σε μερικές μέρες εκτονώθηκε η συσσωρευμένη εδώ και χρόνια δυσαρέσκεια των μελών και φίλων του κόμματος για τα ηγετικά πρόσωπα πίσω από τον Αλέξη Τσίπρα. Αυτό που έχουμε, λοιπόν, να ευχηθούμε για τις γιορτές, πέρα από υγεία, χαρά και πρόοδο, είναι σεβασμός, αξιοποίηση και διαχείριση του συνήθως αδυσώπητου χρόνου! ■
